Neden böyle bir isminin olduğunu çözemediğim filmlerden biridir.
Benimle aynı yaşta olan, Al Pacino’nun başrolde oynadığı film; gerçek hayat hikâyesinden esinlenilerek Sidney Lumet tarafından çekilmiştir.
Filmde Al Pacinoya eşlik eden isim; BABA filminde de Michael’in abisi Fredo’yu oynayan aynı oyuncu John Cazale dir.
IMDB Puanı: 8.2/10 olan ve bence de mutlaka izlenmeli dediğim 124 dakikalık film; bazı bazı güleceğiniz, bazı bazı heyecanlanacağınız ve bazen de şaşıracağınız ilginç bir soygun filmi.
Aksiyon arayanlar hiç izlemesin derim, filmin hemen hemen tamamı diyaloglardan oluşmakta. Yani kitap okur gibi izlenecek ender ve kaliteli filmlerden biridir benim için.
Thomas Moore ve Frank Pierson’ın senaryosunu yazdığı film dakikalar geçtikçe izleyiciyi karşı koyulmaz bir girdap gibi kendine çeken; içinden çıkılmaz olaylar zinciri, tuhaf diyaloglar ve tuhaf yaşantıların da işlendiği bir hal almakta. Soygun sırasında olanlar ve olacakların içinde banka soygunundan çok her şey var. Bu durum komik gibi görünse de aslında film tam bir trajedi.
Soyguncuyu kahraman yapan nedenlerin sosyolojik ve medyatik noktalarına da değinen film; sinema dergisi Empire’in sinema tarihinin en iyi 10 banka soygunu filmini seçtiği listede 1. sırada yer almakta.
Küçük ve sınırlı mekânda geçen filmler; iyi bir senaryo, iyi bir çekim, ama illa ki de, mükemmel oyunculuk ile bütünleşince asla sıkıcı olmuyor(“Telefon Kulübesi” isimli filmde de olduğu gibi).
Köpeklerin Günü’nden sonra nice soygun filmi çekilse de izlediklerimin hemen hemen hepsinde bu filmin etkilerine rastladım. O halde bir başucu filmi denilebilir mi ya da, özellikle, yönetmen ve senaristler için bir başvuru kitabı?
En son “Ölüm Noktası”(halen izlememişseniz vakit kaybetmeden bu diziyi de izleyin derim) isimli dizi de rastlamıştım “Köpeklerin Günü” izlerine.
Filmin finalinde ise ben şöyle bir ders çıkardım:
Eğer bir banka soyacaksanız kesinlikle uzun namlulu silahları tercih etmeyin. Hatta mümkünse hiç bu işe girmeyin.
Saygılarımla
Lavinya Öz.
Soyguncuyu kahraman yapan nedenlerin sosyolojik ve medyatik noktalarına da değinen film; sinema dergisi Empire’in sinema tarihinin en iyi 10 banka soygunu filmini seçtiği listede 1. sırada yer almakta.
Küçük ve sınırlı mekânda geçen filmler; iyi bir senaryo, iyi bir çekim, ama illa ki de, mükemmel oyunculuk ile bütünleşince asla sıkıcı olmuyor(“Telefon Kulübesi” isimli filmde de olduğu gibi).
Köpeklerin Günü’nden sonra nice soygun filmi çekilse de izlediklerimin hemen hemen hepsinde bu filmin etkilerine rastladım. O halde bir başucu filmi denilebilir mi ya da, özellikle, yönetmen ve senaristler için bir başvuru kitabı?
En son “Ölüm Noktası”(halen izlememişseniz vakit kaybetmeden bu diziyi de izleyin derim) isimli dizi de rastlamıştım “Köpeklerin Günü” izlerine.
Filmin finalinde ise ben şöyle bir ders çıkardım:
Eğer bir banka soyacaksanız kesinlikle uzun namlulu silahları tercih etmeyin. Hatta mümkünse hiç bu işe girmeyin.
Saygılarımla
Lavinya Öz.
1 yorum:
Al Paçino varsa güzeldir, bulunca izleyeceğim.
Yorum Gönder