24 Kasım 2010 Çarşamba

SİZDEN GELENLER/ SAYI: 32

Gönderen Lavinya Öz.

YARIM KALAN AŞKLAR

Bazen bir yerde biriyle tanışırsınız okulda, yolda, yaptığınız bir gezide... Gözleriniz kenetlenir ortada bir elektrik vardır ama dile gelmez bir türlü konuşursunuz konuşursunuz ...Bu konuşmanız ilk ve son olur ya da en iyi ihtimal bir gün daha... Her şeyi konuşursunuz çapkınsanız bir durgunluk gelir; derli toplu konuşursunuz, çekingenseniz diliniz açılır. Tüm sakinliğiniz gider kalbiniz yerinde duramaz ... Kalbiniz patlamaya hazır bir bomba gibidir öyle hızlı çarpar ki...Ama böyle doluyken dile gelmez içinizdekiler binlerce kez ağzınıza gelir telefonunuzu alsam yada bir daha görüşebilir miyiz demek. Geçer o gün bir daha onu görme imkanınız yoktur ondan size kalan kalbinizdeki acıdır. Size aşk böyle öğretilmemişti; fedakarlık, zaman, tanımayla olur sanıyordunuz bu zamana kadar hep de öyle olmuştu ama bu bambaşka bir şey kalbiniz beyniniz gibi öğrenmiyor aramıyor hiçbir şey. Yanarsınız ateşler içine atılsanız o kadar acı çekmezsiniz keşke dersiniz ondan bana bir şey kalsaydı bir daha buluşma umudu... Hayaller kurarsınız hayali bile güzeldir onunla bir günün hayali bile sizi mutlu eder. Gece olur patlamaya hazır kalbiniz artık patlamıştır ağlarsınız belki, kendinize kızgınlıktan mı yoksa sevginizden mi bilinmez belki de ikisi içinde. Yatarsınız onu düşünürsünüz oda beni düşünüyor mudur dersiniz yoksa ben hepsini hayal mı ediyorum, onun kalbi dolumuydu acaba.. Korkmayın onun kalbinde de siz varsınız ve oda bütün gün sizi düşündü ve oda sizinle dolu bu gece. Bir daha hiç görüşmeyecek olsanız da öyle bir yerde öyle bir yerdesiniz ki kalbine kalbinize kim girerse girsin o kimsenin alamayacağı kalbinizin köşesinde... 
 
GÖNDEREN: İçimdeki Ses 
 
...

PASLI BİR MAKASLA BUDAYIP GİTTİN

Gittin sen bana gitmek için gelmiştin 
Geride yavaş yavaş eriyen 
Bir kurşun bıraktın
Bıraktığın şekilden
Çok daha başkasına bürünen
Ve bir daha asla
Eskisi gibi olamayacak bir kurşun
Gerçekten
Bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmadı
Senden sonra gerçekten bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmadı hiçbir şeye gücüm kalmadı
Artık mutluluk silindi hayatımdan geriye sadece gözyaşı kaldı.
Bir gün beni nasıl paslı bir makasla
Nasıl derinden
Budayıp gittiğini fark ettim
Yeni bir filiz veremeyecek kadar derindi
Kesip attıkların
Sensizlikle oluşmuş hastalığıma
Senin bile çare olamayacağını
Benim için 
Artık çok gecikildiğini anladım.
 
GÖNDEREN: İçimdeki Ses