Soğuk…
Tanıyorum bu soğuğu.
Gözlerinin soğukluğu bu!
Tanıyorum bu soğuğu.
Gözlerinin soğukluğu bu!
Seninle son buluştuğumuz yeri de anımsıyorum.
Mekân; bahardı ya da yaz
Saat; ya Mayıs ya da Hazirandı.
Saniyeler iniyordu gökten sağanak halinde.
Mekân; bahardı ya da yaz
Saat; ya Mayıs ya da Hazirandı.
Saniyeler iniyordu gökten sağanak halinde.
Sen ellerini vermemiştin ne de almıştın ellerimi.
Ellerimiz hep bize ait kalmıştı.
Ellerimiz hep bize ait kalmıştı.
Gülmüştün sebepsiz.
Hüzün dolu gülerdin hep…
Yalın haliyle kalırdı hep gülüşün sormazdım -e, -de ve -den hallerini.
Hüzün dolu gülerdin hep…
Yalın haliyle kalırdı hep gülüşün sormazdım -e, -de ve -den hallerini.
Tebessümünün faydası olmamıştı soğuğa.
Dudakların donuktu kelimelerin boğuk.
Dudakların donuktu kelimelerin boğuk.
Kırağılar düştü kalbime bana baktığın an.
Mekân; bahardı ya da yaz.
Saat; Mayıs ya da Hazirandı.
Ve dakikalar çiseliyordu gülüşünün ardından…
Saat; Mayıs ya da Hazirandı.
Ve dakikalar çiseliyordu gülüşünün ardından…
Bir yazar!
Kim?
Hatırlamıyorum.
“Hayallerin rengi beyazdır, umut mavidir… Deniz gibi” demişti.
Tam bize göre demiştim okuduğumda.
Duraksadım…
Vazgeçtim…
Kim?
Hatırlamıyorum.
“Hayallerin rengi beyazdır, umut mavidir… Deniz gibi” demişti.
Tam bize göre demiştim okuduğumda.
Duraksadım…
Vazgeçtim…
Bizim denizimiz hiç olmadı.
Biz hep karada yüzdük ve şimdi denize vurduk ölüyoruz.
Biz hep karada yüzdük ve şimdi denize vurduk ölüyoruz.
Mekân: hatırladım… Senin kışındaydık.
Hatırladım; saat baharlarımı beş geçeydi.
Ve saliseler süzülüyordu denize vurduğumuz yerde gözlerimizden.
Hatırladım; saat baharlarımı beş geçeydi.
Ve saliseler süzülüyordu denize vurduğumuz yerde gözlerimizden.
Lavinya Öz./1992
0 yorum:
Yorum Gönder