19 Ekim 2009 Pazartesi

FARKLI BİR PERSPEKTİF

Gönderen Lavinya Öz.


Dr. Paul Ruskin, öğrencilerine bir vaka ile ilgili şu olayı anlattı:
“Hasta ne konuşuyor ne de söylenenleri anlıyor. Bazen saatlerce anlatılmaz şeyler geveliyor. Zaman, yer ya da kişi kavramı yok. Yalnız, nasıl oluyorsa kendi adı söylendiğinde tepki veriyor. Son altı aydır onunla ilgileniyorum, ne görünüşü için bir çaba sarf ediyor ne de bakım yapılırken yardımcı oluyor. Onu hep başkaları besliyor, yıkıyor ve giydiriyor. Dişleri yok yiyeceklerin püre halinde verilmesi gerekiyor, gömleği salyalarından dolayı sürekli leke içinde, yürümüyor, uykusu sürekli düzensiz, gece yarısı uyanıp çığlıklarıyla herkesi uyandırıyor, çoğu zaman mutlu ve sevecen fakat bazen ortada bir sebep yokken sinirlenebiliyor, biri gelip onu yatıştırana kadar da feryat figan bağırıyor.”
Bu olayı anlattıktan sonra Ruskin öğrencilerine böyle birinin bakımını üstlenip üstlenmeyeceklerini sorar. Öğrenciler bunu yapamayacaklarını söylerler. Ruskin, kendisinin bunu büyük bir zevkle yaptığını ve onlarında yapması gerektiğini söyleyince öğrenciler şaşırırlar. Daha sonra ise Ruskin hastanın fotoğrafını dolaştırmaya başlar. Fotoğraftaki doktorun 6 aylık kızıdır.
(Bu olayla ilgili makalesinde Ruskin; gülünç bir yanlış anlamanın insana nasıl tamamen farklı bir perspektif kazandırabileceğini anlatmıştır).