17 Mayıs 2010 Pazartesi

Matematiksel Psikoloji

Gönderen Lavinya Öz.


Bilinmeyen denklemlerle dolu içim dışım.
İçler dışlar çarpımı da çözemez bu denklemi
Üçten fazladır bilinmeyeni!


ÇarpMA diyorlar.
Yine de her kanat çırpışımda berrak ve geçişsiz camlara çarpmış buluyorum kendimi.


ÇıkartMA diyorlar.
Yinede en gizemli adalara çıkartma yapmak istiyor ruhumun yelkenlileri.


ToplaMA diyorlar.
Zaten bir türlü toparlanamıyorum ki,


Top-yekûn sıyrılayım kaçamak cevaplardan,
Sessiz sözlerden,
Belgesiz gülüşlerden…


Ben bölmüyorum ki bölME diyorlar.
Bölünen ben, bölen kim, bu kalansız bölme işleminde, bölüm HİÇLİKken


Ortak katların en küçüğü gibi hissediyorum kendimi,
kat kat artarken ızdıraplarım.


Yutan elemanlar beni girdabına çekerken,
darp izleri dolduruyor ruhumu.


Kim çekiyor ruhumun ayak seslerini falakaya bilemiyorum doğrusu.


Tüm fonksiyonlarım bileşkesiz.
(Derin bir nefes almaya kalksam atmosferdeki oksijen tükenecek).


Çözümü yok bu problemlerin.
Bir kaç yolu hiç…
Olgun olamıyorum.
Ben olgunlaştırma enstitüsünü bitirmedim.


Belki buruşturup bu karanlık karalama kâğıdını bir kenara atmalıyım
Ya da koruyucu meleklerin kulağıma fısıldadığı gibi;
5.mevsimimi koklamalıyım.


Bak o zaman nasıl doğruyu oluşturacak tüm açılar


Ve tüm problemler çözüm bulacaklar.

6 yorum:

şagujane dedi ki...

'Kim çekiyor ruhumun ayak seslerini falakaya bilemiyorum doğrusu.

Derin bir nefes almaya kalksam atmosferdeki oksijen tükenecek

5. mevsimimi koklamalıyım' ruhun ayak sesleri beni bitirdi yahu, naadar güzel hiç aklıma gelmez benim. kalemine şifa ablacım ;)

yusufener dedi ki...

tam bana göre bir şiir,problemler ve problemlerin çıkarttığı problemler ;) Sınav döneminde beni anlatıyor resmen :) Allah kalemsiz bırakmaya...

beyaz. dedi ki...

Şükürler olsun!! :))))
Tam da ben bu bloga geldim geleli Lavinya Öz.'ün yazılarının bereketi kaçtı diyordum. Yani benim yüzümden mi oldu diye ciddi ciddi düşünmeye başlamıştım:))
(Gerçi bu düşünce doğru olsa da yapabileceğim bir şey yoktu, artık internet bulduğum her yerde bir pencere de bu sayfaya açıyorum:)Ama çok şükür yeni yazınız geldi.
Özlemiştim cidden..

"ÇarpMA diyorlar.
Yine de her kanat çırpışımda berrak ve geçişsiz camlara çarpmış buluyorum kendimi.

Top-yekûn sıyrılayım kaçamak cevaplardan,
Sessiz sözlerden,
Belgesiz gülüşlerden… (hayran kaldığım bir betimleme oldu:)

Yutan elemanlar beni girdabına çekerken,
darp izleri dolduruyor ruhumu. "

Özletmek istediğiniz kadar susuyorsunuz ama söyleyeyim ben susmasanız da özlüyorum ;)

Kaleminize bereket:))

Lavinya Öz. dedi ki...

Hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim.

Bu yorumlardır insana yazdıran değil mi ;)

İyi ki varsınız!

(Bu arada @beyaz kardelen; dediğim gibi eski şiirlerim bunlar, sadece buraya kaydetmeyi unutmuşum, birkaç tane daha var :) )

Hepinize sevgiler sunarım!

KınıX dedi ki...

Bir matematik sevdalısı olarak çok beğendim bu yazıyı ya. :D
Yine bir Lavinya Öz. çalışmalarının etkileyiciliğini barındırıyordu. Özlemişim senden bir şeyler okumayı. :)

Ellerine sağlık.

Lavinya Öz. dedi ki...

Teşekkür ederim, ne güzel iltifatlar bunlar :)

Aslında şu aralar pek yeni birşeyler yazmaya vaktim olmuyor. Kıyıda köşede kalmış buraya kaydedilmemiş yazılarımdan biriydi, beğenmene sevindim. Ben de senin yazılarını okumayı özlüyorum fakat yapabileceklerimi ancak yetiştiriyorum bilgisayarın başına geçince bir türlü sana fırsat gelmiyor... Aslında arada burada da yazmalısın :)O zaman mecbur okurum :D

Saygılar kardeşime