ÜTOPYA... Ütopik bir dergi...

“Jerzy Kosinski’nin kitabından, yine kendinin senaryolaştırdığı, Hal Ashby tarafından yönetilen
“Being There”; müthiş bir Peter Sellers performansı taşıyor. Yine Müfettiş Clouseau’ ya yakın bir karakteri canlandırdığı Change BAHÇIVAN (ki soy ismi olayların gelişiminin kilit noktasıdır) yaşadığı evden başka hiçbir yeri görmeyen, hiçbir yeri bilmeyen, nüfus cüzdanı dahi olmayan,  kendi halinde, bir çocuk kadar saf biridir.

” Change; yanında bahçıvanlık yaptığı yaşlı adam ölünce tesadüfler sonucu; Ben (Melvyn Douglas) , karısı Eve (Shirley MacLaine) ve onların zengin yaşamı ile tanışır.” Çok ciddi bir hastalıkla pençeleşen Ben Rand bu “bahçıvan”ı kendi içinde huzuru bulmuş biri olarak düşünür ve başkanla tanıştıracak kadar samimi bir dostluk kurmak ister.

Change o noktada Ben’e bir soru yöneltir:
“Neden sen başkan olmadın?”

Cevap:
“Başkanı parmağımda oynatmak varken neden başkan olayım ki” olur.

Chance’in o kadar sade ve anlaşılır cümleleri vardır ki; derinden bakılınca ve herkes bildiği dilden algılayınca bu cümlelerin çok derin yaşam felsefelerine ulaşılır. Söylediği her söz büyük tepkiler ve şaşkınlıklarla karşılanır ve Chance bir anda ülkedeki en önemli kişi oluverir.

Öncelikle; halen izlememiş olanlara, Peter Sellers hayranı olanlara ve kitaptan uyarlanan eserleri “bir de beyazperde’den izleyeyim” düşüncesinde olanlara izlemelerini öneririm.

Ben; her etkilendiğim film gibi “Being There” i de defalarca izledim, yine yayınlansa, yine izlerim.

Belki de Change cennet bahçesinden,  dünyayı budasın diye gönderilmiş bir şanstı.