Bugün biraz üşütmüşüm sanırım. Sesimde boğuk çıkıyor. Sana o kadar da söylediğim halde gece üzerimi açtın, ah biraz dikkatli olsan. Hem sabah ki ayazın neydi öyle? Zaten her bi yan buz olmuş. Düşmeyim diye dans ettim adeta. Neyse.... Sen yine bir şeye sinirlenmişsin ama bana söylemiyorsun. Ama bilesin dostun dostum, düşmanın düşmanımdır. Gerçi sonra yüzün yine gülmeye başladı, içimi rahatlattın. Aslında bugün bende de bir burukluk var. İçimden hiçbir şey yapmak gelmese de......
Zaten birkaç saattir oturduğum yerden hiç kalkmadan öyle havai şeylerle uğraşıyorum. Gel, gel otur, yorulmuşsundur. Duydun mu bilmem yeni memur alımı yapılacakmış. Benim ki de laf işte, sen de duymasan kim duyacak ki. Her şeyden ilk haberi olan sensin ama sır vermiyorsun o başka. Anlaşıldı bugün tadın yok. Ben de biraz hırçınım sanırım. Bugün seni tutmayım şehir. Hadi git; işlerin vardır hallet, ben de kaçayım... Hayat beni bekliyor.
Ha unutmadan........................... Seni seviyorum Ankara! ...........
Zaten birkaç saattir oturduğum yerden hiç kalkmadan öyle havai şeylerle uğraşıyorum. Gel, gel otur, yorulmuşsundur. Duydun mu bilmem yeni memur alımı yapılacakmış. Benim ki de laf işte, sen de duymasan kim duyacak ki. Her şeyden ilk haberi olan sensin ama sır vermiyorsun o başka. Anlaşıldı bugün tadın yok. Ben de biraz hırçınım sanırım. Bugün seni tutmayım şehir. Hadi git; işlerin vardır hallet, ben de kaçayım... Hayat beni bekliyor.
Ha unutmadan........................... Seni seviyorum Ankara! ...........
21 Aralık 2005 Çarşamba
Mustafa Çelebi Çetinkaya
0 yorum:
Yorum Gönder